تعیین کننده راحتی
اولین عنصر راحتی در تماس با پوست، تماس با پارچه است. من این را عمیقا بررسی نکرده ام. من فکر می کنم پارچه پنبه ای با توجه به تجربه لباس پوشیدن روزانه من باید خوب، قابل تنفس و نرم باشد. چون برای بدن مناسب است، اگر تهویه آن ضعیف است، باید گرم باشد، به اندازه کافی نرم نباشد و متلاطم باشد. بنابراین تهویه و نرمی باید شرایط اساسی باشد. بر این اساس، مانند آسان برای تمیز کردن، مقاوم در برابر چروک، پارچه های انعطاف پذیر نیز توابع خوبی هستند.
عنصر دوم باید مواد داخلی باشد. این باید کلید تعیین راحتی کاناپه باشد و همچنین مکانی است که مدتهاست در آن دست و پنجه نرم کرده ام. در حال حاضر دو نوع مواد پرکننده مناسب در بازار وجود دارد که عبارتند از پلی استایرن منبسط شده (eps) و پلی پروپیلن منبسط شده (epp). به طور کلی، آنها شبیه ذرات کوچک فوم پلاستیکی هستند، اما راه های زیادی برای انتخاب وجود دارد.
از منظر فرآیند، epp یک نسخه ارتقا یافته از eps است. عیب eps این است که سازگار با محیط زیست نیست، تجزیه ناپذیر است و آسیب زیادی به محیط زیست وارد می کند. در عین حال هنگام سوختن گاز سمی آزاد می کند. در صورتی که فرآیند تولید در حد استاندارد نباشد در شرایط روزمره بوی تند خواهد داشت. برای حل مشکلات فوق، افراد ماده epp را اختراع کردند که با حفظ تقریباً تمام عملکردهای eps، کاستی های eps را برطرف کرده است و انعطاف پذیری و چقرمگی آن کمتر از eps نیست. البته افزایش هزینه ناشی از این امر به عیب آن تبدیل شده است. اما چون زمان ظهورش به اندازه eps نیست، از نظر تکنولوژی ساخت و صرفه جویی به مراتب کمتر از eps است.3